درراه رسیدن به توگیرم که بمیرم

اصلاًبه توافتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که دراندیشه ی دریا

افتادم وبایدبپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش ازمن وازخویش برانم

یاتنگ درآغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی است

من ساخته ازخاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته ام را

بگذاربمیرم که بمیرم که بمیرم